برای تعیین اندازه مناسب سرمایه برای هر معامله، باید چند اصل مهم را در نظر گرفت:
اصل اول، مدیریت ریسک است. توصیه می‌شود معامله‌گران بین 1 تا 3 درصد از کل سرمایه خود را در هر معامله به خطر بیندازند. برای افراد تازه‌کار یا محتاط‌تر، 1 درصد گزینه مناسب‌تری است. این محدودیت کمک می‌کند تا در صورت شکست یک معامله، کل سرمایه از بین نرود.
دوم، باید به اندازه حساب معاملاتی توجه کرد. هر چه حجم سرمایه بیشتر باشد، امکان تخصیص مبلغ بیشتری به هر معامله وجود دارد، اما همچنان باید درصد ریسک رعایت شود.
سوم، تعیین حد ضرر مناسب است. فاصله نقطه ورود تا حد ضرر در محاسبه اندازه پوزیشن تأثیرگذار است. هر چه این فاصله کمتر باشد، امکان افزایش حجم معامله وجود دارد.
چهارم، شرایط بازار و نوع دارایی مورد معامله باید لحاظ شود. در بازارهای پرنوسان یا دارایی‌های ریسکی‌تر، حجم معامله باید کمتر باشد.
پنجم، استراتژی معاملاتی فرد نیز مهم است. برخی استراتژی‌ها نیاز به حجم معاملات بیشتر و برخی دیگر حجم کمتری دارند.
ششم، تجربه و مهارت معامله‌گر تأثیرگذار است. افراد باتجربه‌تر می‌توانند ریسک بیشتری را مدیریت کنند.
هفتم، اهداف مالی فرد نیز باید در نظر گرفته شود. اهداف بلندمدت معمولاً نیاز به ریسک کمتر و حفظ سرمایه دارند.
در نهایت، محاسبه دقیق اندازه پوزیشن با استفاده از فرمول‌های خاص انجام می‌شود که شامل پارامترهایی مانند کل سرمایه، درصد ریسک، و فاصله حد ضرر است.
نکته مهم این است که اندازه معامله باید برای تمام معاملات یکسان و استاندارد باشد تا مدیریت سرمایه به درستی انجام شود. همچنین، این اندازه باید به طور مرتب بازنگری و در صورت لزوم تعدیل شود.
رعایت این اصول و محاسبه دقیق اندازه پوزیشن، به معامله‌گران کمک می‌کند تا ضمن کنترل ریسک، بازدهی مناسبی از سرمایه خود کسب کنند و در بلندمدت در بازارهای مالی موفق باشند.
